നിശബ്ദമായ നിന്റെ
തേങ്ങലിലൂടെ
നിന്നിലെ ആഴങ്ങളിലേക്ക്
രഹസ്യങ്ങലരിയാതെ
തോണി തുഴയുന്ന
മനസ്സ് ഈ തീരം
പോലെ ശാന്തമാണിപ്പോള്.
എരിയുന്ന സന്ധ്യയില്‍
മനസ്സ് ഊളിയിടുകയാണ്
കരയുന്ന തിരമാലകള്‍
പൊഴിക്കുന്ന ഒരായിരം
കണ്ണുനീര്‍ ചില്ലുകള്‍
ചിതറി വീണു മുറിഞ്ഞ മനസ്സ്
നിന്റെ മിഴികല്‍ക്കൊപ്പം
ചേര്‍ത്ത് വച്ചോട്ടെ..
തീരംതീരം തേടി തിരികെയെത്തുന്ന
എന്റെ വറുതികള്‍ കാത്തു
ഏറെ പ്രതീക്ഷകള്‍
ദൂരെയെവിടെയോ
കാത്തിരിപ്പുണ്ട്‌.
നിന്റെ മടിതട്ടിന്റെ അനാഥതതിലേക്ക്
ജീവനെ അയക്കാന്‍ കൊതിയുണ്ടെങ്കിലും
കണ്ണുകള്‍ കഥ പറയുന്ന കാലത്തോളം
എനിക്കീ കാഴ്ചകളും
വറുതികളും മറക്കുക വയ്യ.
